بیوگرافی سیمین بهبهانی – simin behbahani

سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی در 28 تیر  1360 در تهران به دنیا آمد. وی فرزند عباس خلیلی شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و فخرعظما ارغون بود.  در این بخش از وب‌ سایت ادبیات فارسی، به معرفی و توضیح بیو گرافی سیمین بهبهانی می‌ پردازیم. با ما همراه باشید تا با این موضوع بیشتر آشنا شوید.​

بیوگرافی سیمین بهبهانی

او یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران، با نوآوری در قالب غزل، زبان شعر فارسی را دگرگون کرد. او غزل کلاسیک را با مضامین تازه، وزن‌های متنوع و لحن زنانه و اجتماعی آمیخت، و از آن قالبی ساخت برای بیان دغدغه‌های امروز: عشق، آزادی، زنان، جنگ، تبعیض، و وطن.

یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد سیمین بهبهانی این است که زبان زن را وارد ادبیات کرد. در ادبیات کلاسیک فارسی، زنان معمولاً معشوق‌های ساکت و بی‌صدا هستند، اما در اشعار سیمین، زن سوژه‌ی اصلی است: زنی عاشق، گاهی شکست‌خورده، گاهی جسور، گاهی شوریده، اما همیشه زنده و واقعی.

سیمین بهبهانی در یک خانواده روشنفکر و اهل ادب بزرگ شد. همین موضوع وی را به سمت شعر هُل داد. اما هُل اصلی از جایی آغاز شد که خانم بهبهانی به دلیل دوستی مادرش با پروین اعتصامی توانست در سن 13 سالگی با پروین آشنا شود.

سیمین بهبهانی  کیست 

نام کامل : سیمین بهبهانی

متولد : 28 تیر  1306

محل تولد : تهران

سیمین بهبهانی چه کسی هست 

سیمین بهبهانی یکی از برجسته‌ترین و تأثیرگذارترین شاعران معاصر ایران است .

ملیت سیمین بهبهانی 

او در ایران متولد شد و تمام عمرش را به عنوان یک شاعر، نویسنده و فعال اجتماعی ایرانی گذراند.

اصالت سیمین بهبهانی

او در تهران در خانواده‌ای فرهنگی و اهل ادب به دنیا آمد. 

سن سیمین بهبهانی

او در 28تیر 1306در تهران به دنیا آمد. یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران، با نوآوری در قالب غزل، زبان شعر فارسی را دگرگون کرد. 

سیمین بهبهانی اهل کجاست

سیمین بهبهانی از نظر خانوادگی و فرهنگی، اصالتا تهرانی داشت

سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی، از اعضای کانون نویسندگان ایران بود و همایون شجریان “تصنیف هوای گریه” و “فریاد غم”، از آلبوم “نسیم وصل” و شعر قطعات “چرا رفتی”و ” کولی” از آلبوم “نه فرشته‌ام نه شیطان” را از شعرهای سیمین انتخاب کرده بود، سیمین به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است و شعرهای او موضوعاتی هم‌چون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند.

زندگینامه سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی، شاعر و نویسنده برجسته معاصر ایران، اصالتی تهرانی داشت. او در 28 تیر 1306 در تهران متولد شد و تمامی دوران زندگی‌اش را در این شهر سپری کرد. خانواده او نیز از چهره‌های فرهنگی و ادبی تهران بودند. پدرش، عباس خلیلی، شاعر و نویسنده‌ای شناخته‌شده بود و مادرش، فخرعظما ارغون، از زنان پیشرو و شاعر زمان خود به شمار می‌رفت. بنابراین، سیمین بهبهانی از نظر خانوادگی و فرهنگی، اصالتی تهرانی داشت.

زندگی سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی (۱۳۲۵- ۱۳۹۳) یکی از شاعران و نویسندگان معاصر ایران بود. او به عنوان “شاعره‌ی ملی” شناخته می‌شود و آثارش در قالب شعر، داستان و مقاله شناخته شده‌اند. زندگی و کارهای او تأثیر زیادی بر ادبیات فارسی و فرهنگ معاصر ایران داشته است.

سیمین بهبهانی زندگی نامه

سیمین خلیلی معروف به سیمین بـهبهانی (زادهٔ 28 تیر1306 تهران – درگذشتهٔ 28 مرداد 1393 تهران)، نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از 600 غزل سرود که در 20 کتاب منتشر شده‌اند.

شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی از جمله عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

خانواده سیمین بهبهانی

پدر سیمین ، عباس خلیلی (1272 نجف – 1350 تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌‌گفت و 1100 بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و رمان‌ نویس هم بود. مادر او فخرعظمی ارغون (1316 ه.ق- 1345 ه.ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) بود.

فخرعظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوییسی آموخت. پدر و مادر سیمین در سال 1303 ازدواج کرده بودند، در سال 1310 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد.

سیمین بهبهانی بیوگرافی

سیمین بهبهانی از شاعران و نویسندگان بزرگ ایرانی بود که تاثیر بسزایی بر ادبیات بعد از خود گذاشت. ما نیز امروز در سایت ادبی و هنری روزانه قصد داریم نگاهی بر زندگی این شاعر بزرگ ایرانی داشته باشیم. پس در ادامه با ما همراه شوید تا درباره سیمین بهبهانی بیشتر بدانید.

سیمین بهبهانی (Simin Behbahani) با نام اصلی سیمین خلیلی، زاده‌ی بیست‌وهشتم تیر‌ماه سال 1306 در شهر تهران، از معدود ادیبانی‌ست که در کنار نام‌هایی چون پروین اعتصامی و فروغ فرخ‌ زاد، به عنوان سردمدار شاعران زن در دهه‌های اخیر به یاد آورده می‌شود.

زندگی شخصی سیمین بهبهانی 

سیمین بهبهانی در 1348 به عضویت شورای شعر و موسیقی درآمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می‌کردند. سیمین بهبهانی پیش از انقلاب 1357 مدتی عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود. او برای رادیو ترانه هم شعر می‌سرود. او در سال 1357 عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت.

خوانندگان بسیاری چون محمدرضا شجریان، لیلا فروهر، الهه،فرامرز اصلانی، اکبر گلپایگانی، داریوش، ایرج، عارف، سپیده، کورس سرهنگ‌زاده، رامش، عهدیه، سیما بینا، پوران، دلکش، مرضیه و… سروده‌های وی را خوانده‌اند.

کانون نویسندگان ایران نهادی است فرهنگی-صنفی و غیرانتفاعی که ضرورت تأسیس آن از اوایل دهه چهل خورشیدی احساس شده بود و پس از تمهید مقدمات، سرانجام، در اردیبهشت سال 1347 خورشیدی به‌طور رسمی و علنی به عنوان نخستین تشکل صنفی و دموکراتیک اهل قلم فعالیتش را آغاز کرد. از چهل‌ونُه نویسنده همچون مؤسسان کانون نویسندگان ایران یاد می‌شود.

همسر سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی در سال 1325 با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد. وی از این ازدواج دو پسر با نام‌های علی و حسین و یک دختر به نام امید دارد. ابوالحسن تهامی‌نژاد دوبلور و صداپیشه ایرانی، داماد اوست.

سیمین بهبهانی در سال 1349 از حسن بهبهانی جدا شد و در همان سال با منوچهر کوشیار، که در دوران دانشجویی با او آشنا شده‌بود، ازدواج کرد. کوشیار تیرماه 1363 در اثر عارضه قلبی درگذشت.

سیمین بهبهانی و همسرش

سال 1325 بود که سیمین به ازدواج حسن بهبهانی درآمد؛ ازدواجی که در نهایت به جدایی ختم شد، اما شهرت و نام خانوادگی او را برای همیشه به بهبهانی تغییر داد. گرچه سیمین هیچ‌گاه درپی رشته‌ی دانشگاهی خود یعنی حقوق قضایی و در قامت یک وکیل ظاهر نشد، اما نگرش‌های اجتماعی و حقوقی او، بعد‌ها در اشعار حق‌خواهانه‌اش نفوذ کرد.

سیمین بهبهانی سال‌ها دبیر و معلم آموزش و پرورش بود و البته با انتشار آثاری همچون کتاب «سه‌تار شکسته»، حضور خود در جامعه‌ی ادبی را پویا و فعال نگه می‌داشت. سرانجام در دهه‌ی شصت و با عضویت سیمین بهبهانی در «انجمن ادبی ایران»، این حضور رنگ‌وبوی تازه‌تری به خود گرفت و سپس با عضویت در «شورای شعر و موسیقی» و ایستادن در کنار نام‌هایی همچون هوشنگ ابتهاج و نادر نادرپور، ابعاد گسترده‌تری پیدا کرد.

عکس سیمین بهبهانی نویسنده

عکس های سیمین بهبهانی

آثار سیمین بهبهانی 

اشعار سیمین گرچه در ابتدا اشعاری کلاسیک بودند اما به‌تدریج و با گذشت زمان به‌تدریج عنصر خیال نیز وارد آنها شد و این شاعر به‌خوبی از پس این آمیختگی برآمد و توانست به زیبایی هرچه‌تمام‌تر حس و حال اشعار را در کنار مفهوم و مضمون آنها به مخاطب منتقل کند. او شاعری توانا در حوزه شعر اجتماعی بود و تصویر بسیاری از مسائل و دغدغه‌های این حوزه در شعر او نمود دارد.

با نگاهی دقیق به آثار او درمی‌یابیم که او هم در زمینه انتخاب موضوع و هم در نحوه بیان و پرورش آن موفق عمل کرده و همین امر سبب شده تا مخاطب خاص خود را داشته باشد. شعرهای او از حسی بسیار قوی برخوردارند.

 آثار سیمین بهبانی پس از مرگ

اولین کتاب شعرهای شاعر، به همراه برگزیده‌ای از نثر داستانی او با عنوان “سه تار شکسته”، در اسفند 1329 منتشر شد. پس از آن کتاب‌های شعر جای پا در سال 1335 و چلچراغ در سال 1336 از سیمین منتشر شد. سیمین بهبهانی چهارمین کتاب خود را با عنوان مرمر در سال 1342 منتشر کرد.

دفترهای بعدی سیمین با نام‌های رستاخیز در سال 1352، خطی ز سرعت و آتش در سال 1360، دشت ارژن در سال 1362، گزیده اشعار در سال 1367، درباره هنر و ادبیات در سال 1368، آن مرد، مرد همراهم در سال 1369 کاغذین جامه در سال 1371، کولی و نامه و عشق در سال 1373، عاشق تر از همیشه بخوان در سال 1373، یک دریچه آزادی در سال 1374 با قلب خود چه خریدم در سال 1375، مجموعه اشعار در سال 1382 و یکی مثلاً اینکه در سال 1384 منتشر شده است.

ترانه‌های سیمین بهبهانی با صدای خوانندگان گوناگون از جمله همایون شجریان به گوش مردم آشناست، او همچنین ترجمه فارسی کتاب شاعران امروز فرانسه اثر پیر دوبوادفر را در سال 1373 در کارنامه خود دارد. سیمین بهبهانی در سال 1390 زندگی نامه خود را در کتابی تحت عنوان “با مادرم همراه” منتشر کرده است.

کتاب های سیمین بهبهانی

کتاب کولی و نامه و عشق: مجموعه عاشقانه‌ها، دفتر شعر و گلچینی از برترین اشعار عاشقانه و غزل‌های سروده‌ی سیمین بهبهانی است؛ اثری که در آن شاهد نوآوری‌های شاعرانه‌ی این ادیب بزرگ و گشودن مرز‌های جدیدی از توانایی غزل‌سرایی‌اش هستیم. 

کتاب با مادرم همراه، زندگی‌نامه‌ای خود نوشت از سیمین بهبهانی، این شاعر بزرگ است که با نگاهی ویژه به زندگانی و منش فکری مادرش فخرعظمی ارغون، نوشته شده است. 

کتاب چو تخته پاره بر موج، نیز از دیگر مجموعه‌های اشعار برگزیده‌ی سیمین بهبهانی است. این مجموعه شعر معاصر فارسی، نام خود را از یکی از معروف‌ترین شعر‌های این شاعر وام گرفته و با تلاش‌های انتشارات سرزمین اهورایی به دست مخاطبان این شاعر محبوب رسیده است.

مجموعه اشعار سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران است که در اشعار خود مضامین مختلف اجتماعی، انسانی و سیاسی را با زبان ساده و دلنشین بیان کرده است. اشعار او به ویژه در دهه‌های 1340 تا 1350 میلادی شهرت فراوانی پیدا کرد. سبک شعری او بیشتر از نوع نیمایی بود و در شعرهایش به مسائل روز جامعه ایران توجه ویژه‌ای داشت.

غزل چشم انتظار،غزل باز آمدم،شعر سایه‌ها و شعرهای سیمین بهبهانی معمولاً پر از درد و رنج هستند، اما در عین حال سرشار از امید و خواسته‌های انسانی. او علاوه بر شعر، در زندگی اجتماعی نیز فعالیت‌های زیادی داشت و در راستای حقوق زنان و عدالت اجتماعی تلاش کرد.

اخرین سروده سیمین بهبهانی

آخرین سروده سیمین بهبهانی، به عنوان یکی از شاعران برجسته معاصر ایران، در سال‌های آخر زندگی‌اش تحت تاثیر بیماری و همچنین شرایط اجتماعی و سیاسی قرار داشت. به همین دلیل، اشعار او در این دوره بیشتر به مضامین غم و جدایی، یادبود گذشته و تأملات فلسفی درباره زندگی و مرگ پرداخته‌اند.

یکی از آخرین شعرهای معروف او که بعد از بیماری‌اش و در دوران کهولت منتشر شد، شعری است که در آن به تلاقی زندگی و مرگ، امید و یأس، و درک عمیق از زمان پرداخته است. این شعر به نوعی بازتاب‌دهنده نگرش‌های پیچیده او به دنیای بیرونی و درونی خود است. نمونه‌ای از آخرین سروده‌های او:

“نیمه‌شب”

نیمه‌شب، تنهایی‌ام را در آغوش می‌گیرم
یاد تو در تاریکی، مثل یک آتش خاموش

سیمین بهبهانی در اشعارش غالباً به موضوعاتی چون عشق، مرگ، از دست دادن و تنهایی پرداخته است. این مضمون‌ها در دوران پایانی زندگی‌اش عمیق‌تر و شخصی‌تر شدند. بسیاری از اشعار او در این دوره به نوعی مواجهه‌اش با خود و دنیای اطرافش است.

اشعار عاشقانه سیمین بهبهانی 

سیمین بهبهانی نه تنها در شعرهای اجتماعی و انقلابی خود معروف است، بلکه در عرصه شعر عاشقانه نیز آثار بسیار زیبایی دارد. اشعار عاشقانه او اغلب از عمق احساسات انسانی، عشق، دلتنگی و پیوندهای عاطفی سخن می‌گویند. در این اشعار، سیمین بهبهانی همواره با زبانی ساده اما بسیار مؤثر، به بیان مفاهیم پیچیده عاطفی و رابطه‌های انسانی پرداخته است.

عشق و تنهایی”در این شعر، سیمین بهبهانی به رابطه‌ی عاشقانه‌ای اشاره می‌کند که در آن عشق و تنهایی با هم همراه شده‌اند. این شعر تصویری از عشقی بی‌پایان و در عین حال دردناک است که به نوعی نماد تنهایی و فراق در عشق است.

شعر “درخت عشق”در این شعر، سیمین بهبهانی با استفاده از تصویر درختی که به عشق می‌پردازد، می‌خواهد بیان کند که عشق، حتی در شرایط سخت و در برابر مشکلات، همچنان باید رشد کند.

شعر “اگر در خواب می‌میرم”این شعر عاشقانه از نگاه سیمین بهبهانی به رابطه‌های عاطفی و جدایی می‌گوید. در این شعر، او از احتمال مرگ در خواب سخن می‌گوید و به نوعی از چگونگی مرگ در حالی که در دل عشق حضور دارد، پرداخته است.

شعر “تو آمدی”این شعر یکی از اشعار عاشقانه زیبا و خاطره‌انگیز سیمین بهبهانی است که در آن او از لحظه‌ای سخن می‌گوید که معشوق وارد زندگی‌اش می‌شود. حضور معشوق برای او همه‌چیز را تغییر می‌دهد و به نوعی نمایانگر دگرگونی درونی او است.

اشعار سیمین بهبهانی در مورد بهار

سیمین بهبهانی، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران، در اشعار خود از طبیعت و تغییرات آن به‌ویژه فصل بهار به‌طور ویژه‌ای استفاده کرده است. بهار برای او نمادی از آغاز دوباره، تجدید حیات و امید است. اشعار او در این زمینه به زیبایی حس نو شدن، رشد و بازآفرینی را به تصویر می‌کشد. در زیر، برخی از اشعار سیمین بهبهانی که به بهار و مفاهیم مرتبط با آن پرداخته‌اند، آورده شده است.

شعر “بهار آمد” این شعر یکی از آثار معروف سیمین بهبهانی است که به استقبال از بهار می‌پردازد و نمادی از تولد دوباره و رهایی از سختی‌ها و غم‌هاست. شعر “بهار، سرود زندگی است” در این شعر، سیمین بهبهانی به نوعی با طبیعت و تغییرات آن ارتباط برقرار می‌کند و بهار را به عنوان سرودی از زندگی و تجدید حیات می‌بیند.

شعر “بهار و زندگی” این شعر به شکلی عاطفی و انسانی، به پیوند انسان و طبیعت و به ویژه به پیوند انسان با فصل بهار اشاره دارد. در این شعر، بهار نمادی از دلگرمی، جوانی و امید است. بخشی از شعر “بهار و زندگی”:

بهار می‌آید و دوباره
دست‌های من با گل‌های تازه در تماس است
تمام دردهای گذشته در باد گم می‌شوند
و در هر نفسی که می‌کشم، زندگی جاری است.
بهار، در دل من ریشه می‌زند

مجموعه اشعار زیبا سیمین بهبهانی شاعر ایرانی

سیمین بهبهانی، یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران، با اشعارش دنیایی از احساسات انسانی، اجتماعی و فلسفی را به تصویر کشیده است. اشعار او اغلب به‌خاطر عمق معنای خود، ترکیب زبان کلاسیک با دنیای مدرن و نگاه تیزبینانه‌اش به جامعه، شناخته می‌شوند. در اینجا برخی از بهترین و زیباترین اشعار سیمین بهبهانی را به همراه توضیحاتی مختصر درباره هرکدام می‌آورم:

شعر “ما همچنان می‌خوانیم”این شعر به نوعی اعتراض به وضعیت اجتماعی و سیاسی کشور است، اما در عین حال، پیامی از امید و پایداری نیز دارد. شاعر در این شعر به‌گونه‌ای با مرگ و رنج روبه‌رو می‌شود، اما با مقاومتی درونی در برابر مشکلات، همچنان به زندگی و عشق به انسانیت اعتقاد دارد.

شعر “خواب‌های پریشان”سیمین بهبهانی در این شعر به تصویرسازی عمیق از ذهن و دنیای درونی انسان‌ها پرداخته است، جایی که خواب‌ها و آرزوها به هم می‌آیند و واقعیت و خیال در هم تنیده می‌شوند. این شعر بیانگر آرزوهای انسان است که گاهی در عالم خواب و خیال به آن‌ها می‌پردازد، اما همیشه به چیزی دست نمی‌یابد. گاهی خواب‌ها خود واقعی‌تر از واقعیت‌ها می‌شوند.

اشعار سیمین بهبهانی درباره پاییز

سیمین بهبهانی، شاعر بزرگ ایرانی، در اشعار خود با دقت و ظرافت خاصی به توصیف فصول مختلف سال پرداخته است. فصل پاییز، با ویژگی‌های خاص خود مانند تغییرات طبیعت، رنگ‌های دگرگون شده برگ‌ها و فضای ملایم و غمگینش، یکی از موضوعات محبوب در اشعار سیمین بهبهانی است. در این فصل، بسیاری از مفاهیم مانند دلتنگی، گذشت زمان، زوال و مرگ به زیبایی در اشعار او نمایان می‌شود.

شعر “پاییز و تنهایی” در این شعر، سیمین بهبهانی به شکلی عاطفی و دل‌گرفته از پاییز و تنهایی می‌نویسد، پاییزی که با برگ‌های ریخته شده و آسمان خاکی همراه است. بخشی از شعر:

“پاییز و تنهایی”:

پاییز، برگ‌ها را یکی یکی از درخت‌ها می‌کند
و من، در دل این بادها
تنها در یاد تو زندگی می‌کنم.
تنهایی، در میان برگ‌ها و دلتنگی‌ها

شعر “پاییز در راه است”این شعر تصویرگر حس انتظار شاعر در مواجهه با پاییز است، فصلی که همیشه با زیبایی‌های تلخ و شیرین همراه است. در این شعر، پاییز تنها فصلی از سال نیست بلکه نماینده خاطرات و لحظه‌هایی است که با معشوق گذرانده شده‌اند. این شعر همچنان به اندوه و دلتنگی‌ها اشاره دارد.

شعر سنگ قبر سیمین بهبهانی

شعر «سنگ گور» اثر سیمین بهبهانی، این شعر با زبانی عاطفی و با استفاده از تصاویر شاعرانه، به جدایی و مرگ و تفاوت میان «او» و «من» در این شعر اشاره می‌کند. در این شعر، «او» نماد معشوقی است که سیمین بهبهانی در گذشته بوده و «من» نماد زنی است که اکنون در گور است و با اندوه و سردی با مرگ و خاطرات گذشته مواجه می‌شود.

شعر سیمین بهبهانی به توچه

شعر “به تو چه” یکی از اشعار معروف و تاثیرگذار سیمین بهبهانی است که در آن به مسائلی چون آزادی، انتخاب، و استقلال فردی پرداخته است. این شعر نشان‌دهنده احساسات قوی و استقلال نظر شاعر در مواجهه با جامعه و انتظارات آن است.

در این شعر، سیمین بهبهانی به نوعی از آنچه که جامعه یا دیگران از او انتظار دارند، فاصله می‌گیرد و می‌گوید که زندگی و انتخاب‌هایش به دیگران ربطی ندارد. این شعر در عین سادگی، پیامی عمیق در مورد خودآگاهی، استقلال و آزادی فردی دارد. سیمین بهبهانی در این شعر به نوعی از ساختارهای اجتماعی و فرهنگی که محدودیت ایجاد می‌کنند، فاصله می‌گیرد و به افراد اجازه می‌دهد که برای خود و بر اساس انتخاب‌های خود زندگی کنند.

شعر ممنوعه سیمین بهبهانی

شعر “ممنوعه” سیمین بهبهانی یکی از اشعار معروف و تأثیرگذار اوست که در آن به موضوعات حساس اجتماعی و روابط انسانی پرداخته شده است. در این شعر، بهبهانی به آزادی، عشق، و محدودیت‌هایی که در جامعه برای زنان وجود دارد، اشاره می‌کند. این شعر با لحن ملایم اما در عین حال جسورانه، به نقد شرایط و تابوهای اجتماعی می‌پردازد.

در این شعر، سیمین بهبهانی به طور غیرمستقیم به مسائل مربوط به عشق و آزادی‌های فردی اشاره می‌کند و بر لزوم شکستن تابوها تأکید دارد. این شعر همچنین نماد مقاومت در برابر محدودیت‌های اجتماعی است.

جوایز و افتخارات سیمین بهبهانی

• جایزه‌ی شعر یانوس پانونیوس از انجمن قلم مجارستان بابت فعالیت‌های ادبی در سال 1392
• مدال کارل فون اوسی یتسکی از سازمان جهانی حقوق بشر برای فعالیت‌های انسان‌دوستانه در سال 1378
• جایزه‌ی آزادی بیان اتحادیه‌ی نویسندگان نروژ در سال 1384
• جایزه‌ی «لیلیان هیلمن / داشیل هامت» از سازمان دیده‌بان حقوق بشر در سال 1378
• جایزه‌ی بیتا از مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه استنفورد در سال

اشعار انقلابی سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی علاوه بر اینکه به عنوان شاعری شناخته می‌شود که در دل عشق و احساسات انسانی می‌سرود اشعار انقلابی و اجتماعی نیز دارد که در آن‌ها به موضوعات عدالت اجتماعی، آزادی و حقوق انسانی پرداخته است. به عنوان یک شاعر متعهد با اشعارش به اعتراضات سیاسی، شرایط اجتماعی و ظلم‌های موجود در جامعه پرداخته است.

بسیاری از اشعار انقلابی سیمین بهبهانی تأکید بر آزادی، عدالت و ایستادگی در برابر ظلم و فساد دارند. در این اشعار، دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی بسیار برجسته هستند و با زبانی ساده و بی‌پرده به مسائل مهم جامعه اشاره می‌شود.

شعر “آی مردم”

آی مردم، به گوش باشید
که این دنیا برای کسی باقی نمی‌ماند
هر چه می‌بینی، هر چه می‌شنوی
همه گذراست، همه رفتنی است.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

ادبیات کلاسیک در قالبی کوتاه؛ 20 کتاب خواندنی و کم‌حجم یادی از سووشون، رمانی که صدای تاریخ شد بیوگرافی مینا الیگزیندر – Menna Alexander

مطالعه بیشتر